Reacties zijn erg belangrijk als je bezig bent met een project. Het zijn de vitaminen die je zo hard nodig hebt. Ik krijg vooral positieve reacties maar er zitten ook wel minder positieve tussen en die ga ik ook zeker plaatsen. Soms zijn negatieve reacties ook nuttig en gebruik ik ze als opbouwende kritiek.
Wat deed je het supergoed. Je had een heel duidelijk verhaal en logisch dat dit sommige studenten aangrijpt. Je presenteerde heel natuurlijk en hou dat vast, want dat is zo mooi om te zien. Ook mooi dat je zo’n houvast had aan je sheets. Een uur is eigenlijk tekort voor je verhaal, dat was wel duidelijk. Je wilde ze zoveel meegeven. Ik heb van mijn eigen leerlingen alleen maar positieve dingen gehoord. Een jongedame had ik jouw workshop geadviseerd maar ze had er bewust niet voor gekozen omdat ze bang was dat het bij haar zoveel los zou maken. Ik zal haar wel je flyer geven over je website.
Reactie van Trudy Bentum – Docent MBO Landstede Zwolle
Goed neergezet en aangrijpend verhaal van een enthousiaste gastdocente die dit voor de eerste keer voor deze leeftijdsdoelgroep deed. Ze vertelde rustig en hield de groep de daarbij behorende reacties goed in de gaten.
Reactie van een begeleidende docent MBO Landstede Zwolle
– De gastles over CPTSS was erg interessant , maar wel heftig.
– De gastles over CPTSS was te heftig!
– De gastles die Gabrielle gaf vond ik heel interessant en leerzaam. Het is belangrijk dat dit onderwerp naar voren wordt gebracht en als zo’n sterke vrouw dat doet met een eigen verhaal dan komt dat echt wel binnen. Heel erg bedankt voor je aanwezigheid en je verhaal.
– Ik vond het de meest interessante gastles van de hele dag. En ik keek er in zekere zin naar uit omdat ik erg benieuwd was naar je verhaal en wat ik zou gaan horen. Ik was gelijk onder de indruk van je uiterlijk omdat ik gek ben op tatoeages en je gewoon een mooie uitstraling vond hebben. Ik vond het persoonlijk niet te heftig, maar ik kan me wel heel goed voorstellen dat dit voor anderen wel echt te veel kan worden, en dat het kan triggeren. Verder vind ik het heel goed dat dit soort onderwerpen ook onder jongeren worden besproken. Je doet er namelijk niemand een plezier mee door het onder stoelen of banken te steken.
– Deze gastles moet eigenlijk gegeven worden in een veilige setting en niet in een samengestelde klas voor 1 dag. Daarvoor zijn de onderwerpen te heftig.Enkele reacties van studenten MBO Landstede Zwolle
Het was een uitstekende ochtend voor de Sunday Assembly (red. gastles op 25-11-2018 in Apeldoorn). Jouw komst heeft het nodige losgemaakt bij de bezoekers. De meesten zijn tot het laatste moment gebleven om na te praten over datgene wat je had gezegd en laten zien. Daar is het ons uiteindelijk ook om te doen. Jouw presentatie vond ik bijzonder indrukwekkend. Jouw sketches vond ik erg aangrijpend en mooi verbeeld. Maar ook de informatieve stukken bracht je helder en duidelijk. Je hebt je zenuwen goed weten te verbergen. Ik heb daar weinig van gemerkt. Je kunt best trots zijn op je optreden. De combinatie met Troubadour Edward Val was perfect. Hij had uitstekende passende liedjes gezongen met rake teksten. Alles was mooi in evenwicht. Het was niet te zwaar en te licht. Ik hoop dat je ook de nodige voldoening uit deze bijeenkomst hebt kunnen halen en dat dit je stimuleert om door te gaan met je optredens en je leven. Het ga je goed beste Gabrielle. Wellicht tot ziens.
Organisator Sunday Assembly
Ik heb je vorig jaar in de trein ontmoet. Jij kwam net terug van een fotoreportage voor je website. We raakten aan de praat en jij vertelde over je website en je missie. Ik lees regelmatig je website en zie hoe geweldig je bezig bent. Dat je missie en website steeds meer vorm krijgen. Ik vind het echt geweldig wat je doet. Ik herken veel in jouw verhaal, bij mij in een iets mindere heftige mate maar ook mijn leven is beperkt door misschien wel een CPTSS. Bij mij heeft die zich geuit in een decennialange blow-verslaving, waar ik nog steeds een beetje mee worstel. Nu nog maar een paar joints per week in plaats van vijf per dag wat ik jaren deed. Lieve Gabrielle, ik wens je alle goeds en ga zo door. Echt toppie wat je doet.
Reactie van een voorbijganger
Wat een prachtige site met ongelooflijk mooie foto’s!
Reactie van mijn huisarts
We hebben elkaar ontmoet op 13 oktober 2018 in Assen. Ik vond het een bijzondere ontmoeting, want je bent een bijzonder, krachtig en lief mens. Dat straalt jouw website over CPTSS ook uit ondanks het moeilijke onderwerp dat je bespreekt. Ik vind dat je CPTSS op een duidelijke en respectvolle manier woorden geeft, en de beleving van CPTSS op een indringende manier in beeld brengt. Het is goed dat er in de media aandacht aan wordt besteed. Heel veel succes met jouw missie!
Reactie van een vrouw die ik heb ontmoet bij een bijeenkomst in Assen.
Lieve Gabrielle, je bent hartstikke sterk. Je moet laten zien wat je wilt laten zien. Ik vind het heel goed van je dat je de ‘ellende’ durft te laten zien. Ik heb bewondering voor je. Liefs
anoniem
Super verwoord… het woord super is in deze niet echt passend, zo super is dit gevoel niet… super staat in deze voor dat je het zo kwetsbaar live deelt… dat is moedig.. stom kut monster… daar is geen sorry voor nodig… ik voel je helemaal… Dikke knuffel
anoniem
Ik hou hiervan. Aanzetten tot nadenken en weergeven wat zo diep zit en helaas te taboe is om te bespreken. (Noodkreet in beeld…)
anoniem
… Ik vind het bewonderenswaardig om op de bres te springen voor cptss! Veel respect voor degenen die persoonlijk in de media zich inzetten voor anderen met DIS en CPTSS.
Reactie naar aanleiding van radio-interview
Je maakt een museum. Geweldig Gabrielle en heel moedig van Chantal dat ze haar verhaal wilde vertellen. Open zijn slaat bruggen en je zult nog veel bereiken, dat is zeer.
anoniem
Keep up the good work!!
Advocaat Richard Korver
Mooi vormgegeven site. Bijzonder om levenservaringen met CPTSS zo te kunnen delen. Een fijn medium om troost uit te putten, denk ik.
Tandarts F. Berkhout
Prachtig hoe jij mensen op je website de ruimte geeft om te vertellen over hun trauma’s. En krachtig hoe jij daarover zelf verteld. Ik begreep van je dat je dat ook doet als ervaringsdeskundige op middelbare scholen. Dat geeft jong professionals een echt handvat om later te kunnen werken met mensen vanuit hun hart. Mooi werk Gabrielle!!
Een dorpsgenoot
Vandaag heeft Gabrielle vanuit haar eigen ervaringen en gevoel een zeer indrukwekkende gastles verzorgd bij ons op het ROC Friese Poort. Ik was van begin tot eind geboeid door wat Gabrielle vertelde, het is enorm indrukwekkend,verdrietig en het verhaal laat je niet meer los. Gabrielle is heel puur en stelt zich enorm kwetsbaar op door over haar leven met CPTSS te vertellen, de klachten waarmee ze kampt, het verdriet, de strijd met de kindsdelen in haarzelf en de overlevingsmechanismen. Ik raad het iedereen aan om Gabrielle uit te nodigen voor een gastles. Gabrielle neemt je mee in haar leven en de dingen die haar dierbaar zijn en hebben gemaakt tot de persoon die ze nu is. Wat mij betreft mag ze daar heel trots op zijn. Ik heb diep respect voor iemand die zo’n groei doormaakt en nog steeds elke dag de strijd met zichzelf levert en er wat moois van probeert te maken. Haar missie is om CPTSS op de kaart te zetten en dat lukt haar steeds beter. Gabrielle, ik wens je enorm veel succes met je missie. Het gaat je zeker lukken!
Groetjes, TessaTessa, student ROC Friese Poort in Drachten – 24 september 2019
Je geeft al veel langer gastlessen bij onze BBL-opleiding (volwassenen), maar dit was de eerste keer dat ik het meemaakte. Wat je vertelde heeft diepe indruk gemaakt, voor een aantal studenten was het erg confronterend. Ik hoorde veel positieve reacties, men vond het waardevol en indrukwekkend. Ik vind dat je het op een goede manier aanpakt door gebruik te maken van collages zodat je zelf de lijn in het verhaal vasthoudt. Er staat iemand voor de groep die de aandacht vraagt, oog heeft voor de studenten en hen ruimte geeft. Dit doe je op een professionele manier. Ook de flyer die je uitdeelt met meer informatie is een goed iniatief. Als docent vind ik het belangrijk dat er ruimte is om in tijd uit te lopen en dat er tenminste een docent/begeleider bij zit om de studenten op te kunnen vangen. Wij zien je graag terug bij het vak socialisatie!
Anna Burmann, ROC Noorderpoort, BBL-opleiding Maatschappelijke Zorg/Sociaal Werk
Gabrielle, wat een mooie inspirerende gastles heb je gegeven. Je hebt ons allen aan het denken gezet en sommige studenten in actie gezet. Heel mooi hoe je dit bij ons in de les hebt neergezet. Soms was het heftig, maar realiteit. Ik wil je bedanken dat je jouw verhaal met ons wilde delen. Je bent een mooi mens en ik hoop je weer eens te zien in de lessen.
Roelien van der Glas, docent verpleegkunde ROC Friese Poort Drachten
Vanmorgen heb je jou verhaal met ons gedeeld over CPTSS. Wat een strijd heb je moeten leveren en nog steeds. Ik kan hier dan ook alleen maar diep respect en bewondering voor hebben, het heeft me geraakt. Wat je ons mee wilde geven was duidelijk, het heeft me inzicht gegeven in wat CPTSS is en hoe dit kan ontstaan. Maar ook vooral wat de gevolgen kunnen zijn voor iemand die hieraan lijdt. Hoop dat je nog vaak gastlessen zult gaan geven aan ROC Friese Poort in Drachten. Voor mij was het waardevol om je ‘les ’te mogen bijwonen. Bedankt daarvoor en heel veel succes met je missie… X
Esther Gall. Student aan de ROC Friese Poort in Drachten
Het college was erg interessant. Je legde voor ons ook duidelijk uit wat je wilde bereiken. Het sloeg op bepaalde mensen echt wel aan en jouw verhaal deed de meeste mensen ook echt wat. Je vroeg ook wat feedback op de les voor jongeren. Ik denk dat dit een goed idee is maar hierbij zou ik wel opletten met de opdracht die je geeft over het onderwerp zelfmoord en de foto’s van zelfbeschadiging. Ik zou het dan wat kinderlijker vertellen en denken om hoe kinderen/jongeren denken.
Student Hanzehogeschool Groningen
Ik heb gisteren een gastles van u gevolgd en ik vond het heel indrukwekkend en mooi. Wilde ten eerste zeggen dat ik een ontzettend sterke vrouw zag staan! Ik heb zelf toen ik 16 jaar was een poging tot zelfdoding willen doen. Ik heb zoveel mensen om me heen zien overlijden, de meesten aan kanker. Heb heel veel tegenslagen achter elkaar gehad, ik kon het er niet bij hebben. Mijn vader overleed toen ik 14 jaar was. Vanaf mijn 13e jaar veranderde mijn leven ineens in een grote nachtmerrie, ik had het ene nog niet verwerkt of het andere kwam alweer op mij af. Ik heb gelukkig wel een hele fijne thuisbasis. Nu ben ik herstellende en ik moet zeggen dat het best goed gaat met me. Ik denk nog wel eens aan de dood, maar wil proberen het los te laten, nu het misschien nog kan. Vooral als ik in de auto zit dan denk ik er vaak aan, ik zal het niet doen, dat heb ik mijn broer en overleden pappa beloofd. Daarnaast zit ik nog met een eetstoornis, wat ik zelf onder controle probeer te krijgen, moet zeggen dat dit bijna is gelukt maar had moeten doorzetten. Ik vond deze gastles een mooi begin om weer een nieuwe start te maken. Om op die manier alles weer een plekje te geven. Ik ben al bij verschillende psychologen geweest en gesprekken gehad maar die gingen als maar in op het gelukkig worden, dus heb ik ervoor gekozen om het zelf te gaan doen samen met mijn broers, want die kunnen ook zeker wel liefde en aandacht gebruiken. Geven is delen.
Ik vind het heel mooi als mijn reactie (mijn verhaal) gebruikt wordt op je website omdat ik wel geloof dat het delen van verhalen heel belangrijk is. Dat is juist wat ik in het begin zo gemist hebt. Ik had het gevoel dat ik er niet mocht zijn met mijn verdriet, niet op school, werk en stage. Er was altijd te weinig tijd om te praten. Thuis ging iedereen zijn eigen gang, terwijl ik wel iemand ben die graag wil delen. Over contact met anderen herken ik wel dat ik me niet makkelijk bind. Heb moeite om te vertrouwen en als iemand mij leuk vindt dan duurt het bij wel even voordat het voor mij ook goed voelt. Daardoor heb ik momenteel ook geen vriend, want de meesten geven het al op eer ik hen leuk begin te vinden. Maar achteraf is dat niet erg, want hierdoor kies ik elke keer weer voor mezelf en ben ik nu op het punt dat ik eerst mijn eigen leven op orde wil hebben en dan pas kiezen voor een vriend.
Ik merk nu dat het goed is om mijn verhaal te delen en dat het niet erg is om te delen. Vroeger dacht ik dat mensen zouden denken dat ik alleen maar om aandacht vroeg maar dat was niet zo!
Nog even over het geloof. Ik ben zelf erg gelovig. Nog voor mijn 13e jaar heb ik een droom gehad waarin Maria verscheen. Heb toen gebeden dat ik haar niet meer hoefde te zien, maar juist iemand die het heel hard verdiende. Ben naar Lourdes geweest, een bedevaartplaats en heb daar iemand gesproken die ook tweemaal Maria heeft gezien. Soms voelt het zo onwerkelijk en denk ik dat het niet waar is. Maar als ik terugkijk op mijn leven geloof ik wel dat er iets is wat mij heeft gedragen.
Tot slot: Ik hoop echt dat je nog een keer in de media mag komen, zodat CPTSS meer aandacht krijgt en mensen steun en hulp gaan vragen. Zodat ze zien dat ze niet de enigen zijn die met angsten of gedachtes zitten.
Student MBO (4e jaars) Rijnland in Woerden
Gezien hechting en trauma mijn specialisatie is vond ik het erg mooi om een ervaringsdeskundige te horen en hoe zij nu in het leven staat. – Heel mooi hoe CPTSS is toegelicht vanuit een levensverhaal. Ik hoopte op meer informatie over de signalen, behandeling etc. – Interessante en leerzame workshop. Het was ervaringsdeskundige die haar verhaal deed. Was mij iets teveel na Danny’s verhaal bij het plenaire gedeelte. –
De presentatie en verhaal op zich heel goed. Goed om een ervaringsdeskundige te spreken. Jammer dat er weinig tot geen tijd was voor trips en trucs voor mij als hulpverlener. – Gabrielle kon goed verwoorden hoe zij situaties heeft ervaren en beleeft en wat dit met haar deed.Reacties van professionals – Workshop CPTSS in Woerden op 19-9-2019
Wij vonden de gastles erg leerzaam en interessant. Dit kwam vooral doordat u zelf er heel veel van af wist en het in een mooie en duidelijke verhaallijn kon brengen. De combinatie van theorie over CPTSS en uw eigen verhaal maakte het zeer interessant en leerzaam. Over dit onderwerp wordt niet of nauwelijks gesproken in onze omgeving of op school.
Tessa Bouwmane en Lisa van Selm. Studenten 4e jaars verpleegkundige aan de MBO Rijnland in Woerden
Gabrielle weet door haar levenservaringen verweven met haar kennis en kunde een inspirerende doch confronterende gastles neer te zetten! Die wij nog lang blijven herinneren. RESPECT en BEGRIP tonen bij zelfverwonding is een belangrijke sociale vaardigheid voor verpleegkundigen wanneer iemand op de SEH terecht komt. Dankjewel Gabrielle. Je zet ons tot nadenken. Op een fijne voortzetting van onze samenwerking bij alle klassen die het vak Grensoverschrijdend Gedrag ( omgaan met onvoorziene situaties) volgen.
Mirelle van Hilten. Docent Verpleegkundige aan de MBO Rijnland in Woerden
Dinsdagavond op 18 februari 2020 heb ik een lezing gehad bij Ixta Noa waar ik werk als vrijwilliger/ervaringsdeskundige. Het ging over CPTSS. Het was voor mij en velen erg herkenbaar. Het was ook confronterend voor mezelf en ik herkende veel dingen erin die mij ook zijn overkomen. Ook het gedrag, je leefwijze die je hebt doordat je dit trauma hebt meegemaakt. Verder ook hoe moeilijk het is om met bepaalde dingen om te gaan. Het vinden van een goede relatie en vrienden. Het soms buitengesloten voelen omdat je ‘anders’ bent in andermans ogen die dit trauma niet begrijpen. De wegen die je hebt bewandeld om er weer uit te komen. En dat alles begint in je jeugd. De opvoeding, school… enzovoort. De hulpverlening die je hebt gezocht. En wat wel of niet aansloot aan herstel. Muziek is daarbij een belangrijk aspect. Ook voor mij. Het verbindt. Ook Gabrielle werkte met muziek en dat maakte het beeld compleet van als je CPTSS hebt. Het was heel leerzaam maar nogmaals confronterend. Van jeugd naar volwassenheid en herstel.
Desiree Eveline Capelle
Je zou eens moeten weten hoe zeer je mij geïnspireerd hebt om eerlijk naar voren te komen met dit probleem door jouw website. Nog steeds durf ik niet mijn hele verhaal in de openbare ruimte te vertellen, maar ik geloof dat ik mezelf steeds meer begrijp en voel dat ik niet alleen ben. Wat eigenlijk in mijn gedachten altijd zo was.
Een lotgenoot – zomer 2020
In januari 2018 was ik in Leeuwarden en kocht daar de straatkrant “De Riepe”. Daar stond jij in. Ik bekeek de voorkant en dacht: “haar verhaal moet ik lezen”. Toen ik het las wist ik dat ik CPTSS had. In juni kwam ik via de GGZ verpleegkundige van de huisarts terecht bij een psychologe en in september kreeg ik de diagnose. Het was allemaal zo toevallig dat ik op dat moment de straatkrant kocht. Zo vaak kom ik niet in Leeuwarden. Ik hoorde in september ook niet vreemd op van de diagnose. Ook omdat ik jouw verhaal gelezen had. Ik wist het al. Ik heb het blad nog steeds. Ik geloof niet in toeval. In hetzelfde jaar is een zoon van mij geplaatst door het project ‘Housing First’. Waar ook een artikel van in De Riepe stond. Fijn je zo hier tegen te komen.
Reactie van Gelland – 2020
Je hebt een betekenisvolle gastles gegeven over jouw ervaring met CPTSS. In de gastles is naar voren gekomen met welke trauma’s jij te maken hebt (gehad) en wat het effect van deze trauma’s is. De studenten waren erg begaan met je en stelden inhoudelijk goede vragen. Dit kan alleen wanneer je je kwetsbaar opstelt. Goed gedaan. Tot een volgende keer.
Reactie Frank Huiting, docent maatschappelijke zorg en sociaal werk – 2023